معنی سه نبش - جستجوی لغت در جدول جو

سه نبش

فرهنگ واژه مترادف متضاد

وه نوش

(دخترانه)

بهنوش، مرکب از به (بهتر یا خوب) + نوش (عسل)

فرهنگ نامهای ایرانی

سه شش

در بازی نرد، هنگامی که هر سه طاس با شش خال بنشینند. در قدیم تخته نرد را با سه طاس بازی می کردند، برای مثال گر شاه سه شش خواست سه یک زخم افتاد / تا ظن نبری که کعبتین داد نداد (ازرقی - ۹۹)

فرهنگ فارسی عمید

سه لب

لب شکری، کسی که یکی از دو لب او شکافته باشد، لب شکافته، شکرلب، سلنج، سه لنج

فرهنگ فارسی عمید

سه شنبه

روز چهارم از هفته، ناف هفته

فرهنگ فارسی عمید

سه گوش

مثلث شکل، سه کنج، در ریاضیات مثلث

فرهنگ فارسی عمید

سه سنبل

سیسنبر، گیاهی شبیه نعناع، با برگ های خوش بو، گل های سفید مایل به سرخی و تخم های ریز شبیه تخم ریحان که در قدیم آن را برای معالجۀ عقرب گزیده به کار می بردند
عبس، سوسنبر، هرفولیون

فرهنگ فارسی عمید

سه شش

(سِشِ)

بازی نرد بر سه قسم است: فرد، زیاد، سه تا. در دو قسم اول با دو طاس بازی کنند و در قسم ثالث با سه طاس از این جهت سه شش گویند:
کعبتین را گر سه شش خواهید نقش
نام رندان بر زبان یاد آورید.
خاقانی.
هر بار دل از طالع کی زخم سه شش یابد
کاین نقش بصد دوران یک بار نیندیشد.
خاقانی.
بر بساطش بمدحت اندیشی
عنصری را دهم سه شش بیشی.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

سه لب

(سِ لَ)

کسی که در لب یا پیرامون دهان وی ریش و قرحه باشد. (ناظم الاطباء). رجوع به سه لبه شود

لغت نامه دهخدا

سه بر

(سِ بَ)

سه ضلعی. (فرهنگستان)

لغت نامه دهخدا

یک نبش

(یَ / یِ نَ)

در اصطلاح بنایان، آجر یا خشتی که یک سوی قطر آن صاف و هموار و بی شکستگی باشد. (یادداشت مؤلف). مقابل دونبش، که دو سوی آن صاف و هموار است

لغت نامه دهخدا

ده نبی

(دِهْ نَ)

دهی است از دهستان فروغن بخش ششتمد شهرستان سبزوار. واقع در 42هزارگزی باختری ششتمد. دارای 165 تن سکنه. آب آن از قنات تأمین می شود. شغل اهالی: کرباس بافی. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

ده نوش

(دِهْ)

دهی است از دهستان افشار بخش اسدآباد شهرستان همدان. واقع در 11هزارگزی باختر قصبۀ اسدآباد. سکنۀ آن 347 تن. آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

سه سنبل

(سِ سُمْ بُ)

سوسنبر و آن سبزی باشد میان پودنه و نعناع زیرا که چون پودنه را دست نشان کنند سوسنبر شود و آنرا سی سنبر نیز گویند. (برهان). اسم فارسی سیسنبر است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

سه شنبه

(سِ شَمْ بَ / بِ)

روز چهارم از روزهای هفته که آنرا ناف هفته گویند. (ناظم الاطباء). یوم الثلاثا:
بگیر روز سه شنبه نبید را یک جام
بخور که خوب بود عیش روز سه شنبه.
منوچهری.
از دگر روز هفته آن به بود
ناف هفته مگر سه شنبه بود.
نظامی

لغت نامه دهخدا

سه گوش

(سِ)

مثلث. (فرهنگستان). مثلث و هر چیز که دارای سه زاویه باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سه لبه

(سِ لَ بَ / بِ)

لب شکری. آنکه یکی از دو لب زیرین یا زبرین او شکافتۀ مادرزاد باشد. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به سه لب شود

لغت نامه دهخدا

سه نوبت

(سِ نَ بَ)

کنایه از زمان کودکی، جوانی و پیری و زمان تهجد، اشراق و چاشت. در قدیم در همین اوقات ثلاثه نوبت می انداختند، اما از زمان سنجر پنج نوبت مقرر شده. (آنندراج) (انجمن آرای ناصری). و نوبت انداختن را نیز گویند، یعنی نقاره زدن چه در قدیم سه وقت نوبت می انداخته اند و آنرا اسکندر وضع کرد و در زمان سنجر پنج و به پنج نوبت شهرت یافت. (از برهان)

لغت نامه دهخدا

سه بنه

(سِ بُ نِ)

دهی است از دهستان میان آب بخش مرکزی شهرستان شوشتر. دارای 300 تن سکنه. آب آن از کارون. محصول آنجا غلات، برنج، صیفی، کنجد. شغل اهالی زراعت است. ساکنین از طایفۀ عرب میان آب میباشند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

سه نوع

(سِ نَ)

موالید ثلاثه. (آنندراج) (غیاث) :
بچار نفس و سه روح و دو صحن و یک فطرت
بیک رقیب و دو فرع و سه نوع و چار اسباب.
خاقانی.
امر تو نطفه افکند بهر سه نوع تا کند
هفت محیط دایگی چار بسیط مادری.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

سه نوبت

سه پستا 1 سه بار کوس کوفتن در کاخ شاهان، کودکی جوانی و پیری سه بار نقاره کوبیدن در شبانه روز در سرای شاهان، کودکی جوانی پیری

فرهنگ لغت هوشیار